Parafia Rzymskokatolicka pw.św. Michała Archanioła w Wiązownicy Koloni
Pierwsze czytanie: Dz 3, 1-10 Uzdrowienie chromego od urodzenia
Psalm responsoryjny: Ps 105 (104), 1-2. 3-4. 8-9 (R.: Ps 33 (32), 5b)
Śpiew przed Ewangelią: Ps 118 (117), 24
Ewangelia: Łk 24, 13-35 Poznali Chrystusa przy łamaniu chleba
KATECHEZA 122: Z JAKICH GRZECHÓW NALEŻY SIĘ SPOWIADAĆ
Grzech jest to świadome i dobrowolne przekroczenie przykazań bożych lub kościelnych. Ale to nie tylko naruszenie prawa. Grzech jest przede wszystkim obrazą Boga, zerwaniem jedności i przyjaźni z Nim. Jest odrzuceniem Bożej miłości, nienawiścią lub obojętnością. Chrystus ustanowił sakrament pokuty dla wszystkich grzeszników w Kościele, a przede wszystkim dla tych, którzy po chrzcie popełnili grzech ciężki. Sakrament pokuty daje im możliwość nawrócenia się i odzyskania łaski usprawiedliwienia. ( KKK1446)
Zgodnie z przykazaniem kościelnym: „Każdy wierny, po osiągnięciu wieku rozeznania, obowiązany jest przynajmniej raz w roku po dokładnym zbadaniu siebie wyznać dokładnie wszystkie swoje grzechy śmiertelne czyli ciężkie, nawet najbardziej skryte”. Ten, kto ma świadomość popełnienia grzechu śmiertelnego, nie powinien przyjmować Komunii świętej.(KKK1456- 1457)
Przyjmując sakrament pokuty należy wyznać wszystkie grzechy śmiertelne (ciężkie) popełnione od ostatniej spowiedzi. Gdyby ktoś wcześniej zataił taki grzech, koniecznie trzeba poinformować o tym spowiednika. Grzechy te niszczą bowiem naszą przyjaźń z Bogiem i w normalnej sytuacji nie mogą być przebaczone inaczej, jak przez sakramentalną spowiedź.
Grzech ciężki czyli śmiertelny popełnia człowiek, gdy wykracza przeciw Bożemu prawu w poważnej sprawie w pełni świadomie i zupełnie dobrowolnie. Naruszenie każdego z przykazań Bożych w ważnej sprawie jest traktowane jako grzech ciężki. Warto przy tym pamiętać, że wykroczenia przeciwko szóstemu przykazaniu zasadniczo zawsze są grzechami ciężkimi, a lekkimi mogą stać się jedynie przez brak świadomości, czy dobrowolności popełnianego czynu. Grzech ciężki popełnia tylko ta osoba, która wie, że czyni źle. Nie jest jednak w tej kwestii usprawiedliwieniem zawiniona ignorancja i zatwardziałość serca. Jeśli ktoś mało dba o poznanie nauki Kościoła albo wręcz się jej sprzeciwia, nie jest wolny od poważnej winy moralnej. Aby uznać czyn za grzech śmiertelny musi on wynikać z wolnego wyboru człowieka. Przymus zewnętrzny lub wewnętrzny zmniejsza odpowiedzialność moralną. Warto jednak w tych kwestiach nie decydować samodzielnie, ale zapytać spowiednika. Podobnie należy postąpić, gdy mamy wątpliwości co do materii popełnionego czynu.
Z grzechami powszednimi (lekkimi) mamy do czynienia, „gdy w materii lekkiej nie przestrzega się normy prawa moralnego lub gdy nie przestrzega się prawa moralnegow materii ciężkiej, lecz bez pełnego poznania czy całkowitej zgody” (KKK 1862). Wyznawanie ich w konfesjonale nie jest konieczne, jednak warto to robić, gdyż dzięki temu spowiednik ma pełniejszy obraz naszej osoby. Może się też zdarzyć, że będzie mógł wyjaśnić nasze błędne przekonanie co do wagi grzechu. Rodzaje grzechów ze względu na ich specyficzny charakter to: grzechy główne (pycha, chciwość, zazdrość, nieczystość, łakomstwo, gniew, lenistwo), grzechy cudze (gdy namawiamy, pochwalamy, pomagamy komuś w popełnianiu zła), grzechy przeciw Duchowi Św., grzechy wołające o pomstę do nieba.
Zawsze należy spowiadać się z grzechów ciężkich, ale nigdy nie powinniśmy lekceważyć grzechów lekkich. Przede wszystkim dlatego, że jednak są złem. Usypiają sumienie i często prowadzą do poważniejszego zła. Regularne spowiadanie się z grzechów powszednich pomaga nam kształtować sumienie, walczyć ze złymi skłonnościami i poddawać się leczącej mocy Chrystusa.
Najważniejszą pomocą w przygotowaniu do sakramentu pokuty i pojednania, jest szczera i wytrwała modlitwa do Ducha Świętego, który przychodzi i objawia nam prawdę o nas samych. Poza modlitwą nie można zapominać o wiedzy, którą można zdobyć dzięki odpowiedniej lekturze, która z kolei będzie wyczulała sumienie na sprawy naszej moralności, a co za tym idzie będzie formowała nasze życie duchowe.
Nie ma takich grzechów, których by Bóg nie przebaczył, bo On jest większy od największego grzechu, jeśli tylko człowiek żałuje i szczerze wyznaje.
Katolickie Centrum Pomocy Rodzinie znajduje się w Sulisławicach.
Telefon: 792 415 697
Parafia Wiązownica należy do gminy Staszów,
leży w województwie świętokrzyskim, jest położona w malowniczym miejscu,
rozciągnięta wzdłuż rzeki Kacanki. Do parafii należy 8 miejscowości:
Bukowa, Czajków Południowy, Czajków Północny, część Łukawicy, Smerdyna,
Wiązownica Duża, Wiązownica Mała i Wiązownica Kolonia w której na
pięknym wzgórzu wybudowana jest piękna świątynia. Pochodzenie nazwy
miejscowości Wiązownica związana jest z legendami, według pierwszej ,
około tysiąca lat temu obszary te porastała puszcza w której żyło
mnóstwo węży, stąd być może wieś nazywano Wężownica, węże są nadal,
obecnie można spotkać zaskrońce. Druga legenda związana jest z
obecnością lasów na tych terenach w których dominującym drzewem był
wiąz, od którego wzięto nazwę miejscowości. Pierwsze wzmianki o
istnieniu miejscowości Wiązownica przypadają na lata 1029, w tym roku
król Bolesław Chrobry przekazuje wieś O.O Benedyktynom z Łysej Góry.
Przeczytaj Więcej
Niedziela i Święta
7:00, 10:00, 12:00, 16:00
8:30 (Czajków Północny)
14:30 (Smerdyna)
Dni powszednie
16:00
Bank Spółdzielczy w Staszowie
27 9431 0005 2001 0020 6066 0001
z dopiskiem
Darowizna na cele kultu religijnego
Parafia Rzymskokatolicka pod wezwaniem świętego Michała Archanioła w Wiązownicy Koloni
Wiązownica 95, 28-200 Staszów Telefon: (+48) 15 8666104 Email: parafiawiazownica@gmail.com
Starsza wersja strony: http://ajax.parafiawiazownica.pl | 
| Lista odsłon: 63418
© 2010-2013 P.W.B Eksabajt Wszelkie prawa zastrzeżone.
